#รักญะมาอะห์รักษาญะมาอะห์

แชร์เลย

โดย ต่วนอิสกันดาร์ ดาโต๊ะมูลียอ..

เห็นหลายคนอึดอัดกับการ “งดเว้น” การละหมาดรวม (ญะมาอะห์) ตามมาตรการป้องกันภัยโรคระบาดโควิด-๑๙
.
เป็นเดือดเป็นร้อน หรือไม่ก็ป้อนความคิดเห็นเชิงไม่เห็นด้วย หรืออยากจะฝ่า อยากจะฝืน
.
ผมมองด้านดีนะ … ผมเห็นความรัก ความหวงแหน ในแถวญะมาอะห์ที่ท่านเคยชิน อยากรักษาไว้
.
แต่นั้นแหละครับ … เราจะรักษาแถว รักษาคำกล่าว “อามีน” พร้อมๆกัน ให้ยังมีเสียงดังกังวาล เต็มอรรถรสของการละหมาดร่วมกัน
.
“เราต้องรักษาชีวิตก่อน”
.
บางคนอาจจะแย้งตามทำนองเดิมว่า … ชีวิตนี้พร้อมอุทิศให้กับหลักการศาสนา อันนี้ขอยกมือคารวะ แต่นั้นคือชีวิตท่าน ที่ท่านอาจจะตัดสินกำหนดชีวิตเองได้ แล้วหันไปมองคนข้างๆที่ประกอบเป็นญะมาอะห์สิ เขาก็มีสิทธิ์ในชีวิตที่อัลลอฮมอบอามานะห์ให้เขารักษา,, มิใช่หรือ ?
.
ไม่ใช่รักษาชีวิตเพียงแค่เรา … กับเขาๆ พรรคพวกพี่น้องมุสลิม เราก็ต้องห่วงใยด้วย
.
“ไม่เป็นที่ศรัทธาใดในหมู่พวกท่านเลย จนกว่าเขาคนนั้นจะรักพี่น้องผู้ศรัทธา เสมือนดั่งรักต่อตัวเขาเอง”
.
จะมีประโยชน์น่าอภิรมย์อันใด หากกลุ่มญะมาอะห์เต็มไปด้วยคนอ่อนแอหรือแย่กว่าคือ ผู้ป่วย
.
“ผู้ศรัทธาที่แข็งแรง เป็นที่รักยิ่งกว่า ณ อัลลอฮ มากกว่าผู้ศรัทธาที่อ่อนแอ” ยังคงจำได้ใช่ไหม ?
.
ลองกลับมาตรึกตรองสักห้านาที สิบนาที ว่าสถานการณ์แบบนี้ ภาวะแบบนี้ “เรา” ควรแสดงออก ปฏิบัติตัวอย่างไรที่มุ่งหมายถึงความปลอดภัย และไม่ดึงดันสุดโต่งไปในทางใดทางหนึ่ง
.
จะพูดไป นั้นคือ คำตอบถึงการ “รักษาญะมาอะห์”
.
เราจะพูดเต็มปากได้จริงๆหรือ ว่า “เรารักในการละหมาดญะมาอะห์” แต่เรา “ไม่รักษาญะมาอะห์” ?
.
หรือเราคิดมั่นถือมั่นจริงๆหรือ
ว่าการละหมาดที่มีความเสี่ยงอันตรายกันตั้งแต่อิหม่ามคนแรกไปถึงมะมูมผู้ตามท้ายสุดนั้นเป็นแนวทางที่ถูกต้องหรือต้องทำ ?
.
ตอบกันได้ ว่ากันไป ไม่ได้ขอให้มาคะคาน
แต่จุดประสงค์ —ขอให้คิด— ให้ยาวๆ—มองไกลๆ—มีใจเป็นห่วงสังคม อันนี้ดีกว่า
.
ท้ายนี้อย่าเครียดมาก
ผ่านพ้นวิกฤตโควิดไป ใครอยากละหมาดญะมาอะห์กับผม (หากอัลลอฮประสงค์ให้มีชีวิตอยู่ต่อ) ลงชื่อครับ คอมเม้นได้เลย จะได้อมยิ้ม สนุกสนานกับการประกอบศาสนกิจร่วมกันในแบบความรู้สึกที่ “ญะมาอะห์” สมควรมีครับ !