ความร่วมมือระหว่างศาสนิกในสังคม ตาม ทัศนะ พระพยอมที่ได้สัมผัส

โดย..ต่วนอิสกันดาร์ ดาโต๊ะมูลียอ..

(บันทึกเมื่อ 12 มีนาคม 2563)

เมื่อคราวเป็นผู้ดำเนินรายการเสวนาสามศาสนา : พุทธ คริสต์ อิสลาม ในงาน World Halal Fest ๒๐๒๐ ณ ศูนย์การค้า Central World กรุงเทพมหานคร นั้น
.
ทาง “พระพยอม กัลยาโณ” ผู้เป็นองค์ปาฐกของพุทธศาสนา ได้ให้หลักการถึงการอยู่ร่วมกันท่ามกลางความหลากหลาย ซึ่งในที่นี่หมายถึงความหลากหลายในศาสนา
.
ท่านกล่าวไว้ว่า “โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า แต่ถ้าเกลียดนี่มันยิ่งกว่า มันร้ายกว่าโง่ มันเลวกว่าบ้า” ซึ่งมนุษย์นั้นมีความแตกต่างกันมาแต่เดิม การเกลียดชังรังแต่จะก่อให้เกิดทุกข์
.
ในสถานการณ์ถึงความระวาดระแวงโรคระบาดแบบนี้ ผมมองอีกมุมว่ามันคือโอกาสอันดีที่พวกเราทุกศาสนา (หรือไม่นับถือศาสนาใดก็ตาม) ต่างสามารถส่งความปราถนาดีต่อกันและกันได้ อาจจะเป็นคำอวยพร การสวดมนต์ หรือแม้กระทั่งการถามไถ่ด้วยใจที่เอื้ออาทรกัน

.
เพราะโรคระบาด เมื่อมันจะแพร่เชื้อ มันไม่รู้และไม่สนหรอกว่ามนุษย์ที่โดนนั้นนับถือศาสนาอะไร มีความเชื่อแบบไหน
.
เมื่อมองกลับกัน แล้วเราที่เป็นมนุษย์ เหตุใดเล่าที่เราจะเลือกห่วงใยหรือป้องกันใครๆด้วยข้อแตกต่างทางศาสนา
.
ผมค่อนข้างให้น้ำหนักว่า “ใครก็ตามที่ห่วงหรืออวยพรให้เฉพาะแต่คนที่นับถือหรือเชื่อเหมือนที่เราเชื่อ เรานับถือ โดยที่ผู้คนต่างจากเรา จะไม่แลดูหรือห่วงใย” นั้นเป็นความ “ใจแคบ” ที่ชัดเจนอย่างหนึ่ง

.
เมื่อโลกเราพบภัย ใยเราไม่พบเจอความสวยงามของความรักอันเป็นเบื้องลึกของสันดานมนุษย์
.
ร่วมมือกันสู้ ร่วมมือกันต้าน หากเราผ่านเรื่องปั่นป่วนอย่าง Covid-๑๙ ด้วยการร่วมแรงร่วมมือกัน โดยไม่แบ่งแยกแตกต่างระหว่างศาสนา
.
หลังจากนี้ ความปลอดภัยในสังคมมันจะเพิ่มขึ้นไปด้วย  นี่คือโอกาสในวิกฤตที่หากเราจับทางได้ถูกแล้ว ก็จะแคล้วคลาดจากความหวาดระแวงแทงกันเพียงแค่เหตุผลที่เรา
.
“นับถือศาสนาต่างกัน” เท่านั้นเองหรือ ?

 1,490 total views,  2 views today