เมื่อโลกโซเชียลเป็นกระจกเงาส่องจริยธรรม สองกรณีล่าสุด “การเมืองและการศึกษา”

อุสตาซอับดุชชะกูรฺ บินชาฟิอีย์ (อับดุลสุโก ดินอะ): เรียบเรียง
ด้วยพระนามของอัลลอฮฺผู้ทรงเมตตากรุณาปรานีเสมอ ขอความสันติและความจำเริญแด่ศาสนทูตมุฮัมมัด ผู้เจริญรอยตามท่านและสุขสวัสดีผู้อ่านทุกท่าน

      ในยุคดิจิทัล “รอยเท้าทางดิจิทัล” (Digital Footprint) กลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการตรวจสอบความโปร่งใสและตัวตนที่แท้จริงของผู้มีบทบาททางสังคม กรณีของ โชติศักดิ์ อ่อนสูง กับพรรคประชาชนแม้ท้ายสุดยอมถอยจากการถูกเสนอชื่อ และ “อาจารย์ ย.” แห่งมหาวิทยาลัยทักษิณ เป็นปรากฏการณ์ที่สะท้อนว่า สังคมไทยกำลังก้าวสู่ยุคที่ “เสรีภาพ” ต้องมาพร้อมกับ “ความรับผิดชอบ” และ “ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์” จะถูกละเมิดโดยอ้างอุดมการณ์หรืออำนาจไม่ได้อีกต่อไป

แรงสั่นสะเทือนในมิติการเมืองและการศึกษา

1. คนของพรรคประชาชนกับบรรทัดฐาน “Hate Speech”
      กรณีคุณโชติศักดิ์ อ่อนสูง ที่ต้องถอนตัวจากการเป็นว่าที่ผู้สมัคร สส.บัญชีรายชื่อ เนื่องจากประวัติการโพสต์ที่ถูกมองว่าด้อยค่าศาสนาอิสลาม ชี้ให้เห็นถึงเส้นแบ่งที่พรรคการเมืองรุ่นใหม่ต้องระวัง:

• วิจารณ์ vs เหยียดหยาม: การวิพากษ์หลักการศาสนาตามหลักวิชาการเป็นเสรีภาพ แต่การใช้ถ้อยคำสร้างความเกลียดชัง (Hate Speech) ต่อศาสดาหรือความเชื่อเป็นเรื่องของจริยธรรม
• ความย้อนแย้งทางอุดมการณ์: พรรคที่ชูเรื่องสิทธิมนุษยชนและความเท่าเทียม (LGBTQIA+) ไม่อาจเพิกเฉยต่อการเหยียดเชื้อชาติหรือศาสนาได้ เพราะสิทธิมนุษยชนนั้น “แบ่งแยกไม่ได้”

2. วิกฤตอำนาจนิยมในมหาวิทยาลัย
      กรณี “อาจารย์ ย.” ที่ถูกร้องเรียนเรื่องพฤติกรรมละเมิดนิสิต (เช่น สั่งกราบเท้า เหยียดหยามนิสิตมุสลิม) สะท้อนปัญหาเชิงโครงสร้าง:

• การบิดเบือนอำนาจ (Abuse of Power): การใช้สถานะอาจารย์และระบบอาวุโสเข้าข่มขู่หรือลดทอนคุณค่าของความเป็นมนุษย์
• พื้นที่ที่ไม่ปลอดภัย: มหาวิทยาลัยซึ่งควรเป็นพื้นที่แห่งปัญญา กลับกลายเป็นพื้นที่แห่งความกลัว ส่งผลกระทบต่อทั้งสุขภาพจิต (PTSD) และคุณภาพทางการศึกษา

3. พลังของ “Active Citizen” และการตรวจสอบจากโซเชียล
     ทั้งสองกรณีมีจุดร่วมคือ “แรงกดดันจากสังคมออนไลน์” ที่ทำหน้าที่เป็น (เรียกร้อง) ตุลาการทางจริยธรรม:

• ประชาชนและนิสิตไม่ได้เป็นผู้รับผลกระทบที่นิ่งเฉยอีกต่อไป แต่ใช้อำนาจในการสื่อสารกดดันให้องค์กร (พรรคการเมือง/มหาวิทยาลัย) ต้องออกมาสืบสวนและลงโทษตามจรรยาบรรณ

บทสรุป: บทเรียนสู่การเปลี่ยนแปลง
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นสัญญาณเตือนว่า สังคมไทยกำลังยกระดับมาตรฐานความต้องการต่อผู้นำและครูอาจารย์:

• การคัดกรองเข้มข้น: องค์กรต้องมีระบบ Vetting ประวัติที่เข้มงวดเพื่อป้องกันความขัดแย้งเชิงอุดมการณ์
• ความเคารพในพหุวัฒนธรรม: การเมืองและวิชาการรุ่นใหม่ต้องโอบรับความหลากหลาย ไม่ใช่ทำลายความเชื่อที่แตกต่าง
• ความโปร่งใส: ระบบตรวจสอบต้องทำงานได้จริง ไม่ใช่การช่วยเหลือพวกพ้อง

สุดท้าย ประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ไม่ใช่เพียงการมีสิทธิพูด แต่คือการมีสามัญสำนึกที่จะไม่ก้าวล่วงศักดิ์ศรีของเพื่อนมนุษย์

 85 total views,  85 views today